Ulice Ochoty - Banacha

Stefan Banach pochodził z góralskiej rodziny osiadłej w Krakowie. Urodził się w 30 marca 1892 roku, nie miał lekkiego dzieciństwa, już jako nastolatek musiał zarabiać udzielając korepetycji. Z początku uczył się przede wszystkim sam z książek, krótko studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, później Politechnice Lwowskiej, ale wybuch I wojny światowej przerwał naukę. Banach wrócił do Krakowa, gdzie kontynuował zgłębianie się w ukochanej nauce dzięki książkom oraz rozmowom z Ottonem Nikodymem i Witoldem Wilkoszem.

"Idąc letnim wieczorem r. 1916 wzdłuż plant krakowskich, usłyszałem rozmowę, a raczej tylko kilka słów; wyrazy "całka Lebesgue'a" były tak nieoczekiwane, że zbliżyłem się do ławki i zapoznałem się z dyskutantami; to Stefan Banach i Otton Nikodym rozmawiali o matematyce". - tak Hugo Steinhaus opowiadał o swoim największym odkryciu matematycznym – odkryciu Stefana Banacha.
Po tym przypadku Steinhaus wspólnie z Banachem w krótkim czasie opublikowali wspólną pracę w Biuletynie Akademii Krakowskiej, a życie młodego naukowca zmieniło się na zawsze. W cztery lata później dzięki dostał asytenturę na Politechnice Lwowskiej u profesora Łomnickiego, jeszcze w tym samym roku doktoryzował się na Uniwerystecie Jana Kazimierza we Lwowie, choć wciąż nie mógł pochwalić się dyplomem ukończenia studiów. W 1922 roku Banach habilitował się i został profesorem Uniwersytetu, po kolejnych dwóch latach – był już członkiem Akademii Umiejętności.

Profesor Stefan Banach rozwinął działalność naukową, stał się największym autorytetem w analizie funkcjonalnej, której jest jednym z twórców. Publikacja „Theorie des operatious lineaires” z 1932 bardzo spopularyzowała myśl Banacha wśród ogółu matematyków, a co za tym idzie rozwinęła się analiza funkcjonalna. Cztery lata później został doceniony możliwością odczytu na Międzynarodowym Kongresie Matematycznym.

Lata II wojny światowej profesor Banach spędził we Lwowie. W czasie okupacji niemieckiej (1941-44) był karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami profesora Weigla, który preparował szczepionki na tyfus. Dzięki temu Stefan Banach miał dokumenty, które chroniły go przed represjami ze strony wojsk Rzeszy. Armia Czerwona odbiła Lwów w połowie '44, nasz matematyk mógł wrócić do pracy uniwerysteckiej, przygotowywał się do wyjazdu do Krakowa, gdzie czekała na niego praca na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wyjazd pokrzyżowała choroba, w styczniu 1945 zdiagnozowano mu raka płuc, co było przyczyną śmierci 31 sierpnia 1945 roku. Spoczął we Lwowie tuż obok grobu Marii Konopnickiej.

Z wiki dowiemy się czym jest analiza funkcjonalna.
Tu znajdziemy publikacje naukowe i artykuły Banacha.



Wyświetl większą mapę

A ulica Banacha...
- ulica do użytku otwarta została w 1959 roku, z początku była częścią ulicy Opaczewskiej
- znajdziemy tu: Wydziału Farmaceutycznego WUM, Centralny Szpital Kliniczny, Wydziały Matematyki, Informatyki i Mechaniki oraz Biologii UW (gmach Wolnej Wszechnicy Polskiej), a także Akademię Wychowania Fizycznego i Sportu UW
- jednostkę wojskową wraz z Prawosławnym Ordynatem Wojska Polskiego
- dojdziemy od Zieleniaka aż po Pole Mokotowskie
- znajdziemy tu też (od niedawna) dwie stacje rowerów Veturilo, jedną na skrzyżowaniu Banacha/Bitwy Warszawskiej/Grójecka, a drugą przed budynkami UW

----------
Wcześniej w cyklu ULICE OCHOTY pisaliśmy o:
- Julianie Ursynie Niemcewiczu
- bł. Ładysławie z Gielniowa
- Józefie Szujskim
- Karolu Dickensie
- Tytusie Chałubińskim