Ulice Ochoty - Orzeszkowej

Eliza Orzeszkowa pochodziła spod Grodna. Urodziła się w rodzinie adwokata, który z zamiłowania do kultury zgromadził w domu wiele obrazów i bibliotekę liczącą kilka tysięcy tomów. Po śmierci ojca do 11 roku życia wychowywana była przez same kobiety – matkę, babkę, starszą siostrę i opiekunkę. W 1852 roku mała Eliza pojechała z babcią do Warszawy, trafiła na pensję do sakramentek, gdzie z kolei poznała przyjaciółkę na całe życie – Marię Wasiłowską – później Konopnicką.

Eliza wróciła na Milkowszczyznę w 1857 roku, dość szybko została wyswatana z zubożałym szlachcicem Piotrem Orzeszką i jako szesnastolatka poślubiła dwa razy starszego ziemianina z Ludwinowa pod Kobryniem. Tam wraz ze szwagrem założyła szkółkę wiejską. W czasie powstania styczniowego wspierała żywnością powstańców, a latem 1863 ukrywała Romualda Traugutta. Gdy Piotr Orzeszko po upadku powstania został zesłany w głąb Rosji, Eliza wróciła do Milkowszczyzny.

Lata spędzone w majątku rodziców to czas, w którym Orzeszkowa mogła oddać się objętej w posiadanie bibliotece ojca. Przestudiowała Taine'a, Milla, Spencera, Bucle'a, przez pryzmat książek zrozumiała, że tradycje patriotyczne ziemiaństwa są tak naprawdę wrogie chłopstwu. W latach 60. XIX wieku rozpoczęła też pracę pisarską (Tygodnik Ilustrowany, Przegląd Tygodniowy), unieważniła swoje małżeństwo i związała się ze Stanisławem Nahorskim.

Od 1869 mieszkała w Grodnie, dekadę później w Wilnie. Tam publikowała książki, kalendarze i pismo humorystyczne we własnej księgarni wydawniczej, które jednak uznano za godzące w Imperium Rosyjskie, więc zostało zamknięte. Orzeszkową przymusowo osiedlono w Grodnie.

Orzeszkową dwukrotnie nominowano do nagrody Nobla. Zmarła w 1910 roku, pochowana w Grodnie, choć też nie bez problemów. Dopiero po interwencji biskupa, proboszcz zgodził się pochować niepraktykującą pisarkę.

Serwis Wolne Lektury zaprasza do czytania: http://wolnelektury.pl/katalog/autor/eliza-orzeszkowa/


Wyświetl większą mapę

a ulica Orzeszkowej...
-  na rogu Orzeszkowej i Opaczewskiej znajdziemy kamieniczkę F. Szeflera, jeden z najstarszych budynków na tej ulicy, postawiony w latach 1928-30

----------
W cyklu Ulice Ochoty ostatnio pisaliśmy o:
- Andrzeju Krzyckim
- Stefanie Baleyu
- Józefie Supińskim

Wszystkich opisanych patronów znajdziecie tu:
http://ochotanawolnyczas.blogspot.com/search?q=ulice+ochoty

źródło: wiki + culture.pl