Ulice Ochoty - Asnyka

Adam Asnyk urodził się w 1838 roku w rodzinie szlacheckiej. Ojciec poety brał udział w powstaniu listopadowym, za co został skazany na zesłanie. Po odbyciu kary osiedlił się w Kaliszu. Tam też dorastał młody Adam do ukończenia Wyższej Szkoły Realnej. Studiował krótko w Warszawie, później we Wrocławiu, gdzie został aresztowany za działalność w ruchu spiskowym, uwięziono go w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Po powstaniu styczniowym emigrował na studia do Paryża, mniej więcej w tym okresie rozpoczął działalność twórczą. Przeniósł się później na uniwersytet w Heidelbergu, na którym uzyskał doktorat z filozofii. Pod koniec lat '60 XIX w. powrócił do kraju, ożenił się i osiedlił w Krakowie.

Wydawał dziennik Reforma, pełnił funkcję radnego miasta, a później posła na Sejm Krajowy. Jako dojrzały pięćdziesięciolatek odbył podróże do Włoch, na Sycylię, Maltę, do Afryki Północnej i Francji. Po kolejnych kilku latach odwiedził jeszcze Indie i Cejlon.

Uwolnione utwory Asnyka znajdziemy tu: wolnelektury.pl/katalog/autor/adam-asnyk

Wyświetl większą mapę

a ulica Asnyka...
- o kamienicy pod numerem 4 Jerzy S. Majewski na łamach Stołecznej pisał: „Kamienica ma niezłe proporcje i tandetne tynki odpadające płatami. Dlaczego? Bo budynek, w zamierzeniu luksusowy, nie został ukończony przed wybuchem II wojny światowej. Potem wykończono go już byle jak. Takich kamienic było w powojennej Warszawie bardzo dużo. Właścicielem i projektantem domu przy Asnyka 4 był zapomniany już architekt Zdzisław Mischal. Latem 1939 r. kilka tygodni przed wojną dom wzbudził niemałą sensację - bo po raz pierwszy w Warszawie zastosował specjalne zabezpieczenia chroniące robotników budowlanych przed wypadkiem.”

- tablica pamiątkowa umieszczona na kamienicy z numerem 2 na rogu Asnyka i Niemcewicza przypomina o wydarzeniach, które miały tam miejsce w pierwszych dniach powstania warszawskiego

----------
W cyklu Ulice Ochoty ostatnio pisaliśmy o:
- Marcinie Kromerze
- Stefanie Kazimierzu Hankiewiczu
- Maurycym Mochnackim

Wszystkich opisanych patronów znajdziecie tu: http://ochotanawolnyczas.blogspot.com/search?q=ulice+ochoty

źródło: wiki + gazeta.pl + „Ochotnicy na spacer” Jarosław Zieliński, Warszawa 2010